Kόμβος αγρο-οικολογικών γνώσεων

Εισαγωγή

Οι εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις και διοικήσεις έχουν υπογράψει ή έχουν ευθυγραμμίσει τις πολιτικές τους με συμβάσεις που αντιμετωπίζουν κοινές παγκόσμιες προκλήσεις, ιδίως τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (σύνδεσμος στα αγγλικά), την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, τη μείωση της απώλειας της βιοποικιλότητας και τη διασφάλιση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επίσης υπογράψει ή εφαρμόζει πολιτικές και μηχανισμούς που υποστηρίζουν την υλοποίηση αυτών των διεθνών θέσεων, με τις οποίες έχουν επίσης ευθυγραμμιστεί τα κράτη μέλη της και οι περιφέρειές τους. 

Οι ευθύνες και οι ευκαιρίες σε εθνικό επίπεδο περιλαμβάνουν:

  • Εθνικές στρατηγικές της ΚΓΠ, προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις κάθε χώρας. Η ΕΕ έχει παράσχει συστάσεις για τη διασφάλιση της επίτευξης των 9 ειδικών στόχων της ΚΓΠ, καθώς και της συμμόρφωσης με τους έξι σχετικούς στόχους των στρατηγικών "Από το αγρόκτημα στο πιρούνι" και "Βιοποικιλότητα 2030", στην Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ. 
  • Σχεδιασμός και εφαρμογή στρατηγικών που αντικατοπτρίζουν τις εθνικές πολιτικές προτεραιότητες, όπως οι κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, πολεοδομικές και εκπαιδευτικές πολιτικές.
  • Σχεδιασμός και εφαρμογή στρατηγικών που ανταποκρίνονται στις διεθνείς δεσμεύσεις, όπως η Συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για το Παρίσι, η οποία "αποσκοπεί στην ενίσχυση της παγκόσμιας αντίδρασης στην απειλή της κλιματικής αλλαγής, στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης και των προσπαθειών για την εξάλειψη της φτώχειας"- και η Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (CBD), η οποία αποσκοπεί "στη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιολογικής ποικιλότητας προς όφελος των σημερινών και των μελλοντικών γενεών". 

Τα πορίσματα του έργου UNISECO παρέχουν στοιχεία για το πώς η μετάβαση σε αγροοικολογικά συστήματα γεωργίας και γεωργικές πρακτικές μπορεί να προσφέρει μέσα για την αντιμετώπιση προκλήσεων παγκόσμιας σημασίας, ιδίως της κλιματικής αλλαγής, της μείωσης της απώλειας της βιοποικιλότητας, της βιώσιμης παραγωγής και του προτύπου κατανάλωσης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. 

Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τη συνεργασία με τους τοπικούς φορείς των γεωργικών συστημάτων σε μελέτες περιπτώσεων (σύνδεσμος στα αγγλικά) σε 15 χώρες σε όλη την Ευρώπη, σε διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά, περιβαλλοντικά και πολιτιστικά πλαίσια, καθώς και από την ανάλυση των εδαφικών επιπτώσεων της εφαρμογής αγροοικολογικών πρακτικών μεγάλης κλίμακας στο πλαίσιο μελλοντικών σεναρίων για τα ευρωπαϊκά συστήματα τροφίμων.

Τα αποδεικτικά στοιχεία τροφοδότησαν συστάσεις πολιτικής λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα πλαίσια των αγρο-οικολογικών μεταβάσεων στις διάφορες χώρες και περιφέρειες, οι οποίες συνοψίστηκαν σε ενημερωτικά δελτία πολιτικής.